برخورد با بیمار خونریزی دهنده

خونریزی یکی از شایعترین مشکلاتی است که به طور روزمره در همه شاخه های طب، گریبانگر بیمار شده، فراروی پزشک قرار می گیرد. همه خونریزی ها الزاما مرضی محسوب نمی شوند.مرزبندی خونریزی "طبیعی" از خونریزی "مرضی" تعریق شده و مشخص نیست و بیشتر به برداشت عمومی پزشک متکی می باشد. خونریزی مرضی ممکن است ناشی از اختلالات رگ، پلاکت، فاکتورهای انعقادی، مهارکننده های انعقاد، تشدید فیبرینولیز یا مجموعه ای از این عوامل باشد. دانستن کلیاتی از خونریزی غیرطبیعی و نحوه برخورد صحیح با آن، برای همه شاغلین رشته پزشکی ضروری است. انجام و تفسیر نادرست آزمون های انعقادی می تواند باعث گمراهی، اضطراب و تشخیص های غلط شده، وقت و هزینه زیادی را تلف نماید.در این مقاله ضمن تشریح خلاصه ای از مکانیسم های هموستاز اولیه و ثانویه، نحوه برخورد و بررسی اختلالات خونریزی دهنده، از جمله تواتر انجام و تفسیر آزمونهای انعقادی معمولی، توضیح داده می شود. گرفتن شرح حال دقیق شخصی و خانوادگی با تکیه بر حوادث جراحی و ضربه ای قبلی، هنوز اساس ارزیابی ها را تشکیل می دهد.آزمون های انعقادی اگر چه ابزارهای مفیدی در بررسی بیمار دچار خونریزی غیرطبیعی می باشند، در مجموع غیرحساس و دستخوش بی دقتی و اشتباهند. اگر شرح حال بیانگر اختلال انعقادی نیست، تفسیر آزمون ها باید با احتیاط انجام شود.